Φτιάχνουμε μαρτάκι!

Κάθε φορά τα τελευταία χρόνια που φτιάχνω αυτά τα βραχιολάκια θυμάμαι τη γιαγιά μου. Μας τα έφτιαχνε, στην αδερφή μου και σε εμένα και μας τα έδενε στο χέρι το τελευταίο βράδυ του Φεβρουαρίου, ποτέ την πρώτη Μαρτίου μην τυχόν και μας δει ο ήλιος και μας κάψει. Κάτι που φυσικά όπως μας αποκάλυψε πολύ αργότερα θεωρούσε λίγο χαζό αλλά έτσι ήθελε το έθιμο έτσι έκανε. Στον τόπο μου αλλά και στην ευρύτερη περιοχή βγάζαμε το μαρτάκι την ένατη μέρα του μήνα, το πρωί, και το αφήναμε σε ένα κλαδί για να το πάρουν τα πουλάκια και να φτιάξουν τη φωλιά για τα αβγά τους. Όταν μετέπειτα στο δημοτικό έβλεπα τις φίλες μου να το έχουν μέχρι το τέλος του μήνα κοιτούσα με απορία…πάνε τα πουλάκια σκεφτόμουν δεν θα φτιάξουν φωλιά (ε εντάξει στην πρώτη δημοτικού!!). Αλλά η κάθε περιοχή έχει τα δικά της έθιμα. Μακρηγόρησα ε? Πάμε να φτιάξουμε το δικό μας μαρτάκι. 

Χρειαζόμαστε μία κόκκινη και μία άσπρη κλωστή και μόνο.

Κάνουμε ένα κόμπο τις κλωστές στην άκρη και τις στρίβουμε πολλές φορές. Θα στρίβει όλος ο κορμός αλλά εμείς δεν πτοούμαστε! Κάνουμε και στο τέλος έναν κόμπο και δένουμε στο χέρι. Στο δικό μου μου αρέσει να αφήνω τις άκρες!

Αυτό είναι το κλασσικό παραδοσιακό μας μαρτάκι. Επιτρέψτε μου να γίνω «κακιά». Όπως για το Πάσχα τα αβγά που βάφω είναι κόκκινα και μόνο γιατί ο Χριστός ούτε μπλε ούτε κίτρινο αίμα είχε, έτσι και το μαρτάκι πιστεύω πως πρέπει να είναι αυτές οι δύο κλωστές και μόνο. Άλλωστε βραχιόλια με μπιχλιμπίδια φοράμε όλο το χρόνο. Και όσο και αν ακούγεται παλιομοδίτικο ας κάνουμε τουλάχιστον αυτό το έθιμο όπως μας το έμαθαν οι γιαγιάδες μας, να τις θυμόμαστε που και που!

Καλό μας μήνα!

ΥΓ. Αυτό το διάστημα δεν είχα internet γιατί είχα τη φαεινή ιδέα να πειράξω κάτι ρυθμίσεις. Ως εκ τούτου έκανα αναγκαστική αποτοξίνωση με αποτέλεσμα να πάρει φωτιά το βελονάκι και η ραπτομηχανή. Έχω πολλά όμορφα να σας δείξω το επόμενο διάστημα!

Πλεκτό cowl

Ο καιρός δεν λέει να φτιάξει…πότε θα έρθει αυτή η άνοιξη επιτέλους…δεν αντέχω άλλο. Για εμάς ο χειμώνας ήταν δύσκολος από πολλές απόψεις και πλέον χρειαζόμαστε μια αποσυμπίεση.

Όσο ακόμα κάνει κρύο όμως, πρέπει να είμαστε προστατευμένοι και κυρίως ζεστοί. Τι πιο ωραίο λοιπόν από ένα πλεκτό, ζεστό, αφράτο, χουχουλιάρικο cowl. Φτιάξτε το και εσείς ακολουθώντας τις οδηγίες μου για κάποιον που αγαπάτε πολύ ή για τον εαυτό σας.

Το σχέδιο είναι δικό μου και λίγο πολύ της στιγμής. Ότι χρεαστείτε μη διστάσετε!
Χρησιμοποίησα ένα πολύ μαλακό και αφράτο ακρυλικό νήμα και βελονάκι νο.4.

Κάνουμε μία αλυσίδα με 122 θηλιές. 
Στην τρίτη θηλιά από το βελονάκι κάνουμε ένα hdc (half double crochet).
Κάνουμε από ένα hdc σε κάθε μία θηλιά μέχρι το τέλος της αλυσίδας. Ενώνουμε με μία slip stitch στην πρώτη θηλιά της αλυσίδας. Τώρα έχουμε ένα μεγάλο κύκλο. Θα δουλέψουμε σε σπιράλ γύρω γύρω. Κάνουμε από ένα hdc σε κάθε μία θηλιά μέχρι να φτάσουμε το πλεκτό μας εκεί που θέλουμε. Στο τέλος κλείνουμε με slip stitch.

Χρησιμοποίησα ένα κουβάρι και το cowl τυλίγεται μία φορά γύρω από το λαιμό. Αν θέλετε μπορείτε να βάλετε κι άλλο νήμα για να γίνει πιο αφράτο!

Αν το φτιάξετε στείλτε μου φωτογραφία!!

Σας χαιρετώ!